Մոսկվայի Դոմոդեդովո օդանավակայանում

2009 թ. հունվարի այս պատմությունից հետո, ընդմիշտ որոշեցի հրաժարվել օգտվել Մոսկվայի օդանավակայաններից, անգամ տարանցիկի դեպքում:

Վերջերս երբ տոմս էի գնում, հրավիրող կողմին ասացի, որ ոչ մի դեպքում չեմ թռչելու Մոսկվայի տարանցիկ չվերթով: Իրենք ասացին` "Հասկանում ենք քեզ": Ընտրեցի թեև թանկ, բայց Վիեննայով տարանցիկ չվերթը:

Երեկոյան, երբ Երևանի ինքնաթիռը ուշացումով վայրէջք կատարեց Դոմոդեդովո օդանավակայանում, այդ պահին վայրէջք էին կատարել նաև Դաղստանից, Բաքվից, Դուշանբեից, և Տաշկենտի չվերթները:
Ես հասկացա, որ օդանավակայանում որոշել են մեզ հայերիս նույն ընդունման կետով անց կացնել, քանի որ դե ` սև ենք իրենց համար:

Այնտեղ կար անձնագրային ստուգման 10 կետ, սակայն աշխատում էր 1-ը: Սա իհարկե նորմալ դեպք է սովետական հիվանդություններով տառապող երկրի համար: Ոչ մի փոփոխություն:

Այդ պահին այդ մեկ անձնագրային ստուգման կրպակի մոտ գոյացավ հերթ, որը շատ արագ վերածվեց կլոր մի զանգվածի: Շատ շատերը այդ միջինասիական երկրներից չէին հասկանում ռուսերեն և այդ կետով անցնում էր 10 րոպեն մեկ ուղևոր:

Ես վերցրեցի ձեռքիս ուղեբեռը և անհույս կանգնեցի մի անկյունում, քանի որ այդ պայմաններում պետք է մի հավերժություն մնայի այդտեղ: Անիմաստ էր:

Հայերը առաջարկեցին, թե եկեք կանանց և երեխաներին թույլ տանք առաջ անցնեն: Բայց ձայն բարբառո` մեր ՕԴԿԲ-ի մուսուլման եղբայրները չէին հասկանում: Շատերը նրանցից երիտասարդներ էին, որոնք հաստատ եկել էին խոպան, աշխատանքի:

Մի 40 րոպե հետո եկավ մի աժդահա 2 մետրանոց եզ, դուբինկան ձեռքին և սկսեց հերթում հավաքվածներին հարվածելով գոռգոռալ` թե Блядь. Встаньте в очередь суки.
Ռուս մահակին սովոր հլու գառները ընդունելով հարվածները հետ էին քաշվում:
Եվ սա 2009 թվականն է: Մի զարմացեք:
Ես մոտեցա մի տարեց ոստիկանի և ասացի, ինչու այն 9 կետերի աշխատողները չկան, կանչեք աշխատողներին, մինչև երբ պետք է այստեղ կանգնենք:
Մի որոշ ժամանակ անց հայտնվեցին երիտասարդ չեկիստուհի սահմանապահները:
Հասավ իմ հերթը:
Մոտեցա: Սահմանապահ աղջիկը, որի կողքին մի այլ երիտասարդ սահմանապահ էր կանգնած, պահանջեց անձնագիրս: Տվեցի իմ 13 տարվա ՀՀ անձնագիրս: Սա վերցրեց պտտացրեց, թե
- Дайте русский перевод паспорта
Ես զգուշացված էի, որ պահանջում են նոտարով թարգմանությունը ՀՀ անձնագրի, թեև այնտեղ կա անգլերենը:
Տվեցի:
- Это вы на фото?
Մի քիչ լամինացիան սկսել էր արդեն պոկվել անձնագրիս: Սա թե
- Что мне делать? Разорвать что ли паспорт? Ու նայեց ժպտացող ընկերոջը:
Ասեցի իրավունք չունեք, դա իմ Հայաստանի քաղաքացու անձնագիրն է:
Մեկ էլ թե
- Для чего прилетели в Москву?
Ասացի, որ գնում եմ ֆինանսական ծրագրերի ցուցահանդեսին: Չհավատաց:
- Из Армении на выставку в ВДНХ, да вы что мне чушь несете!
Ցույց տվեցի գործուղման թերթիկս, հյուրանոցի ամրագրումը, հրավիրատոմսերը:
Անցա:
Բայց ինչքան զզվելի էր այդ տպավորությունը:
Այդ օրվանից այլևս 'բախտ' չեմ ունեցել լինել ռուսական օդանավակայաններում:
Ձեզ էլ խորհուրդ չեմ տա:

Ինքնուրույն ուղևորություն Եվրոպա: Մաս 2

1. Երկրների և քաղաքների ընտրության մեջ շատ կօգնի այս կայքից օգտվելը`
http://www.virtualtourist.com/travel/Europe/TravelGuide-Europe.html

Այստեղից կարող եք գտնել ընտրված երկրի տեսարժան վայրերը:
Ինչպես նաև այցելած տուրիստների կարծիքները:

2. Վիզայի անհրաժեշտ քայլերը և լրացվող ձևերը կարող եք գտնել
Գերմանիայի դեսպանատան կայքից`

http://www.eriwan.diplo.de/Vertretung/eriwan/hy/09/Visaverfahren__S.html
Անհրաժեշտ բոլոր փաստաթղթերը լրացնելուց և հավաքելը կտևի մոտ 1 շաբաթ, քանի որ պետք է վերցնել տեղեկանքներ աշխատանքի վայրից, բանկից քաղվածքներ, տոմսը պետք է ունենաք ինքնաթիռի, անհրաժեշտ գումարը ձեր քարտին, հյուրանոցների ամրագրումները, առողջության ապահովագրումը:

Իսկ ձեզ հարմար օրն ու ժամը առցանց կարող եք ամրագրել այստեղից`

https://service2.diplo.de/rktermin/extern/choose_categoryList.do?locationCode=eriw&realmId=122

3. Ինքնաթիռի տոմսը նույնպես կարող եք գնել առցանց այս հասցեով`
http://www.austrian.com/?cc=AM&sc_lang=en
Ես գնել եմ ավստրիական ավիաուղիներից:
Խորհուրդ եմ տալիս երբեք ԱրմԱվիայից տոմս չգնել, քանի որ իրենց հակամարդկային կերպարը նրանք վերջնականապես ցույց տվեցին սիրիահայերի տոմսերի խայտառակ պատմության մեջ: Եվ գները իրենց միշտ մի քանի անգամ բարձր են նորմալ համաշխարհային գներից:
Ավստրիական ավիաուղիների տոմսը դուք կարող եք շենգենյան վիզան մերժելու դեպքում վերադարձնել իրենց երևանյան գրասենյակ, որտեղ կգանձվի ձեզանից 10000 դրամ պահում:

Հյուրանոցների ամրագրումը կատարում եք
http://www.booking.com/ կայքից կամ ուղղակի այնտեղից գտնում եք հյուրանոցը և հենց հյուրանոցի կայքից ամրագրում եք այն:
Ուշադիր եղեք, որպեսզի ամրագրված հյուրանոցի համարը լինի վերադարձվող և ոչ մի լրացուցիչ պահումներ չեղարկման դեպքում չլինեն: Կան հյուրանոցներ, որոնք մեկ օրվա գումար են պահում չեղարկելուց, կամ նախաճաշ չկա, կամ ընդհանուր զուգարան է: Պետք է լինեք շատ ուշադիր պայմանները կարդալուց:

4. Միջքաղաքային տեղափոխումների համար կարող եք գներին ծանոթանալ երկաթգծերի հետևյալ կայքերից`
Ավստրիայում`
http://www.oebb.at/en/index.jsp

Հոլանդիայում`
http://www.ns.nl/en/travellers/home

Գերմանիայում`
http://www.deutschebahn.com/en/start.html

Կարող եք գտնել և շատ այլ կայքեր:

Ինքնուրույն ուղևորություն Եվրոպա: Մաս 1

Արդեն մի քանի անգամ ինքնուրույն կազմակերպել և գնացել եմ Եվրոպա:

Ինչու չեմ դիմել տուրիստական գործակալություններին? Որովհետև ավելորդ գումարներ չունեմ, իրենց տալու համար և չեմ ցանկանում շրջագայել որևէ հերթական ռուսական խմբի հետ: Կան իհարկե տուրիստական ուղեգրեր` 'Բոլոր Եվրոպական մայրաքաղաքները 10 օրում':
Դա նույնն է, ինչպես ինքնաթիռով անցնել տարբեր երկրների վրայով և ասել, թե եղել եք այդտեղ:
Հայաստանի բոլոր տուրիստական գործակալությունները մեր քաղաքացիներին կցում են որևէ ռուսական խմբին և նոր ուղարկում, քանի որ այստեղից խմբեր համալրելը չի ստացվի, քիչ են մարդիկ:
Պետք ա առնվազն 3-4 օր մնալ մի տեղ: Որպեսզի շրջել այդ քաղաքում, ապրել այդ շրջապատում:
Ուղղակի ինքնուրույն շրջագայելը ունի մի քանի փուլ, որը պետք է դուք կազմակերպեք:
1. Երկրների և քաղաքների ընտրություն
2. Վիզայի ստացում
3. Ինքնաթիռի տոմսի և հյուրանոցի ամրագրում:
4. Միջքաղաքային տեղափոխումների պլանավորում:

Իհարկե այս ամենը այսօր հնարավոր է կատարել ինտերնետի միջոցով: Իհարկե սա չի վերաբերվում մեր Հայաստանին, քանի որ այստեղ այցելում են միայն էքստրիմ տուրիզմի սիրահարները: Սրան դեռ կանդրադառնամ:

Ես գնացել եմ 3 անգամ, վերջին անգամը ընտանիքով` երեխաների հետ:

Մի զարմացեք, այո, երեխաների հետ գնացել եմ Եվրոպա, շրջագայել և հետ եկել: Թեև շատերը այդ պարագայում կմնային այնտեղ:

Մյուս մասում կնկարագրեմ կետերը մանրամասն:

Լավ եղեք:

Ինչու եմ սկսում վարել բլոգ?

Երկար տարիներ արդեն հանդես եմ եկել տարբեր հարթակներում:

Սկզբից ֆորումներում, հետո մի քանի տարի ադրբեջանցիների հետ էի պայքարում իրենց հարթակներում:
Տեսա որ այդ պայքարը անօգուտ է, իրենց պետականորեն կազմակերպված խմբերի դեմ:
Կամայական քո արտահայտած մտքի դեմ նրանք քոփի փաստով մի ահռելի մեջբերումներ էին անում տարբեր նախապատրաստված աղբյուրներից:
Հետո իրենք միշտ կարողանում էին արգելափակել քո գրածները:
Խաղաղության կոչերը իրենց վրա բացարձակ արդեն չէին ազդում, համատեղ խաղաղ ապրելուց նույնպես հրաժարվում էին: Ինչևէ:

Եկավ օդնոկլասնիկի ժամանակները: Բացեցի մի խումբ, որտեղ այսօր մոտ 2000 անդամ կա: Դրանք աշխարհով մեկ սփռված շահումյանցիների և գետաշենցիների խումբ է:
Մարդիկ այնտեղ իրար են գտնում, նկարներով, պատմություններով կիսվում: Սակայն գնալով շատանում է հայերեն չիմացողների թիվը: Երեխաները արդեն չգիտեն հայերեն գրել, կարդալ:
Ստիպված պետք է անցնես ռուսերենի, որպեսզի հասկանան:
Այսօր այդ հարթակում ներկա եմ` միայն այդ խումբը չլուծարելու պատճառով:

Արդեն 2.5 տարի ֆեյսբուքում եմ: Սա արդեն այլ որակ էր: Ավելի ազատամիտ ու հետաքրքիր հնարավորություններով: Մարդիկ նույնպես ավելի կիրթ և ազատ են, քան օդնոկլասնիկներում:
ՖԲ-ում ավելի շատ քաղաքական պայքարներ են, վերջերս արդեն նաև քաղաքացիական: Մի պահ եղավ, երբ շատերը կարեցին, թե կարելի է հեղափոխություն կազմակերպել անգամ ֆեյսբուքի միջոցով, սակայն դա նույնպես չեղավ: Քանի որ իշխանությունները շատ արագ տիրապետեցին ֆեյսբուքին: Այսօր արդեն մի հզոր ապարատ է վերահսկում թե էջերը, թե գրառումները: Մի պահ անգամ քրեական գործ փորձեցին բացել իմ վրա` զուտ ստատուսի համար:
Անգամ ոստիկաններն են արդեն ֆեյսբուքում: Ֆեյսբուքի թաղայինները:

Իհարկե կարճ ստատուս գրել և արտահայտել միտքը 2-3 նախադասությամբ հետաքրքիր է և դժվար: Սակայն երկար քննարկումներ կատարել չի ստացվում: Բոլորը արդեն ունեն իրենց ձևավորված կարծիքները բոլոր հարցերի մասին: Որոշել եմ կրճատել իմ ներկայությունը այնտեղ, քանի որ վարձատրվող ֆեյքերի դեմ խոսել արդեն անիմաստ է և անպտուղ:

Բլոգը իմ կարծիքով միգուցե օրագրի է նման: 90-95 թվականներին 'ցուրտ ու մութ տարիներին' ունեմ մի քանի ամիսները ամփոփող գրառումներ, որոնք այսօր սարսուռով եմ կարդում: Ու զարմանում եմ թե ոնց ենք վերապրել այդքան դժվարությունները:

Ամեն դեպքում կգրեմ շատ տարբեր թեմաներով: Տեսնենք ինչ կստացվի:

Բարի մուտք բլոգերների աշխարհ:

Ողջույն:

Մանկապարտեզի խնդիրը ոնց որ թե լուծվեց?

Թիվ 26 մանկապարտեզի խնդիրը ծագեց անսպասելի: Այն շատ բուռն քննարկվեց և ծնողների միջավայրում, և թաղամասի բնակիչների, և ֆեյյսբուքում, և իհարկե լրատվամիջոցներում` տպագիր և էլեկտրոնային:
 Սակայն կարելի է մի քանի միջանկյալ եզրահանգումներ անել:

1. Ի պատիվ Արաբկիր շրջանի վարչակազմի` Նրանք հրավիրեցին և ծնողների հետ քննարկեցին իրենց նախագիծ-ծրագիրը: Ծնողների կարծիքները լսելուց հետո, պարոն Մուշեղյանը Առավոտ թերթում հայտարարեց` "Ես որոշել էի լավ բան անել, բայց որ տեսնում եմ ժողովուրդը չի ուզում՝ ոչ մի բան էլ չեմ անելու":Իրոք շատ ողջունելի է, որ բնակիչների կարծիքները հաշվի առնվեցին շրջանի ղեկավարի կողմից:
2. Ի պատիվ մանկապարտեզի տնօրենի և աշխատակիցների` Նրանք ամեն կերպ չեզոքացրեցին ծնողների անհանգստությունը և պահպանեցին մանկապարտեզի բնականոն գործունեությունը: Ծնողներին ներկայացվեց շենքի սեյսմիկ հետազոտության արձանագրության պատճեն, որտեղից երևաց որ 2003 թվականից ի վեր շենքում առկա ճաքերը զգալի չեն աճել, և շենքը մնացել է 3-րդ կարգի վթարային: Այնտեղ առաջարկվում էր շենքը կամ ամրացնել կամ նորը կառուցել:
3. Ի պատիվ բարեխիղճ և պրոֆեսիոնալ լրագրողների` Նրանք արագ արձագանքում էին խնդրին և ներկայացնում այն: Սակայն եղան և շարունակվում են անհայտ ծագման հրապարակումներ, որտեղ խնդիրը անձնավորվում և քաղաքականացվում է: Այդ մոտեցումը շեղում է հիմնական խնդրից:
4. Ի պատիվ քաղաքացիական խմբերի` Նրանք աջակցեցին խնդրի արդարացի լուծմանը, տարածմանը և պարզաբանմանը:

Մենք բոլորս սովորում ենք քաղաքացիական հասարակության օրենքները, մեր փորձի վրա: :)))))

















Սակայն մնում է իրական խնդիրը, որից և սկսվեցին քննարկումները:

Մանկապարտեզը իրոք վերանորոգման խնդիր ունի: Կցանկանայի որ հետագա քննարկումները դրա շուրջ վարվեին, այլ ոչ թե շեղվեին: Պետք է գտնել լուծման ճանապարհներ:
Միգուցե վերականգնվի ամսեկան վարձը և այդ միջոցները ուղղվեն նորոգման? Միգուցե նախատեսել 2012 թվականի բյուջեում նորոգման ծախսեր?
Ինչ կասեք?

Արթուր Ղազարյան:

Թիվ 26 մանկապարտեզը թույլ չենք տա դառնա Նալբանդյան 106

Ծնողների ժողով թիվ 26 մանկապարտեզում

Թիվ 26 մանկապարտեզի մտահոգ ծնողները սեպտեմբերի 19-ին հավաքվել էին ծանոթանալու մանկապարտեզի շուրջ ընթացող նորություններին:

Հիշեցնեմ, որ սեպտեմբերի սկզբին 97 ծնողներ դիմել էին Երեւանի քաղաքապետարան, որպեսզի վերանորոգվի մեր մանկապարտեզը: Քաղաքապետարանից այսօր ստացվել է Երևանի Քաղաքապետարանի Հանրակրթության վարչության պետ Գայանե Սողոմոնյանի պատասխանը, ըստ որի մանկապարտեզի ծնողներին նա հավաստիացրել է, որ երեխաները հին շենքից պետք է տեղափոխվեն, միայն նոր մանկապարտեզի շենք կառուցելուց հետո:

Սեյսմիկ ծառայությունից այսօր ստացվել է 2011 թվականի մանկապարտեզի սեյսմակայունության ստուգման եզրակացությունը, համաձայն որի 2003 թվականի վերջին ստուգումից ի վեր շենքը մնացել է 3-րդ կարգի վթարային, ինչպիսին է Երևանի բնակֆոնդի 60%-ը:
Սեյսմիկի եզրակացության մեջ առաջարկում են կամ ամրացման աշխատանքներ կատարել+կապիտալ նորոգել, կամ նոր շենք կառուցել:

Ծնողները ժողովի ժամանակ այն համոզման են, որ չի կարելի ի հաշիվ այսօրվա շենքային 1800 ք.մ պայմանների և բակային 2300 քմ-ի 3 անգամ նվազման բիզնես ծրագրերով կառուցել նոր էլիտար շենք և մանկապարտեզիկ:

Մանկապարտեզի կողքը մեկ տարի առաջ ավարտվել է պարսկական էլիտար շենքի շինարարությունը և երեխաների դուրս բերում այդ ժամանակ մանկապարտեզից չի կատարվել, նրանք շարունակել են հաճախել:

Դա փաստում է, որ այսօր նոր մանկապարտեզի շենք եղածից ոչ հեռու հնարավոր է կառուցել, նորից առանց երեխաների հանման:


Արաբկիրի վարչակազմի ծնողներին ներկայացված բիզնես-ծրագրով`

1. Վատթարանում են բակի մակերեսը
2. Վատթարանում են շենքային մակերեսը
3. Կտրուկ չի աճում մանկապարտեզ հնարավոր հաճախող երեխաների թույլատրելի քանակը, այն մնում է նույնը
4. Խախտվում է նախադպրոցական կրթության մասին” օրենքի 30 հոդվածի 4-րդ կետը
5. Խախտվում է «ԵՐԵՎԱՆ ՔԱՂԱՔՈՒՄ ՏԵՂԱԿԱՆ ԻՆՔՆԱԿԱՌԱՎԱՐՄԱՆ ՄԱՍԻՆ» վարչակազմի լիազորությունները
6. Այսօրվա մնակապարտեզի շենքը այդ տարածքով համապատասխանում է 100 երեխայի նորմաներին և հաճախում է 100 երեխա: Որևէ նվազում թե բակի, թե շենքի կխախտի այդ նորմաները: (ՀՀ առողջապահության նախարարի թիվ 857 հրաման,2002 թ.)
7. Իրականացվում է բիզնես-ծրագիր այլ ոչ թե նորոգում:

Այսօր ծնողները դիմել են արդեն 4 լրատվական միջոցներին: Բազմաթիվ նամակներ են գրել տարբեր ղեկավար օղակներին: Ֆեյսբուքյան շահագրգիռ խմբեր են արդեն ներգրավվում մեր պայքարին:

Ծնողները իրոք տրամադրված են հավասարակշիռ և ապագային միտված լուծման, այլ ոչ թե ակնթարթային բիզնես ծրագրերի իրագործմանը:

Թիվ 26 մանկապարտեզի տարածքի հաշվին բիզնես ծրագիր է պատրաստվում:

Երեկ թիվ 26 մանկապարտեզի ծնողներին հրավիրել էին Արաբկիրի վարչակազմի ղեկավարի հետ հանդիպման:
Նա մեզ տեղեկացրեց, որ մեկ ամսից մեր երեխաներին պետք է բաշխեն տարբեր մանկապարտեզներով, իսկ հին մանկապարտեզը քանդեն: Նա ներկայացրեց, որ բիզնես ծրագիր է նախապատրաստում, որի համաձայն ներդնողը 220 մլն դրամ պետք է ներդնի 1 տարում նոր մանկապարտեզի շենք` 600 ք.մ, 120 երեխայի համար (ներկայիս 1800 ք.մ շենքային տարածքի փոխարեն, 100 երեխա է այսօր հաճախում այդտեղ): 

Դրա դիմաց կառուցողին պետք է օտարվի ներկայիս մանկապարտեզի հողի 2400 ք.մ-ից 1200-ը, որի վրա կկառուցվի էլիտար բարձրահարկ շենք:
Դա ուղղակի "ՆԱԽԱԴՊՐՈՑԱԿԱՆ ԿՐԹՈՒԹՅԱՆ ՄԱՍԻՆ" օրենքի խախտում է:
Նրա 30 հոդվածում գրված է "4. Պետական կամ համայնքային սեփականություն համարվող նախադպրոցական ուսումնական հաստատությունների շենքերը հասարակական կամ պետական կարիքների համար կարող են օտարվել միայն բացառիկ դեպքերում` օրենքով:"

Երևանի 2011 թվականի բյուջեում http://www.yerevan.am/edfiles/files/Avagani%2023.12.10/Byuje.pdf բյուջեով "Նախադպրոցական հաստատությունների հիմնանորոգում և  վերանորոգում" հոդվածում հատկացված է 1,731,616,700 դրամ:
Եթե 220 մլն-ով կարելի կառուցել նոր մանկապարտեզ, ապա ինչու ամեն տարի Երևանում 8 նոր մանկապարտեզ չի կառուցվում պետական գումարներով եթե նրանք հատկացվում են? Ինչու պետք է երեխաների խաղահրապարակի վաճառքի հաշվին կառուցվի նոր երեք անգամ փոքր մանկապարտեզ ավելի փոքր բակով?
Եթե կարելի է կանխեք այդ ծրագրի իրականացումը:
Մեր 20 տարվա անկախ Հայաստանում չի կարելի վաճառել կրթական համալիրի այդպես դժվարությամբ մինչ այսօր պահպանված տարածքները: Մուշեղյանի խոսքով, ինքը այսօր ուզում է կառուցել նոր մանկապարտեզներ, սակայն տարածք չի գտնում, իսկ երեխաների հոսքը այս տարվա ապրիլի համեմատ Արաբկիրում 2500 հոգուց դառել է 4000:
Եթե տարածք վարչակազմի ղեկավարը չի գտնում նոր մանկապարտեզի համար, երեխաների հոսքը ավելացել է, ինչու ենք մենք երեխաների-մեր ապագայի եղած մանկապարտեզի տարածքը վաճառում բիզնեսմենին?
Խնդրում եմ Ձեր միջամտությունը:

Օրենքը պետք է գործի: