Բակերում կտեսնեք հետևյալ պատկերը.
 |
| Սա մեր երեխաներն են իրենց բակում |
Դրանք` շենքից ընդամենը 2-3 մետր հեռավորության վրա են: Ավտոտնակների մեծ մասում մեքենա չի էլ կայանվում: Ավտոտնակների մի մասը սեփականաշնորհված են, մյուս մասը` թաղապետարան անհիմն ուղղակի վարձեր են մուծում, բյուջեն հարստացնելով, մյուս մասի տերերն էլ` գոյություն չունեն Հայաստանում, արտագաղթել են:
Կարծես թե պետությունը համաձայն է, որ այսպես լինի` չէ որ օդից էլ նա փող է գանձում:
Խաղահրապարակների ի սպառ բացակայություն
Ծանոթ պատկեր է: Բակում` դեռ մի քանի մնացած երեխա իջնում են և փորձում խաղալ:
Անպայման կհայտնվի մեկը, որը պատուհանից ցուցումներ կտա, որ երեխաները չաղմկեն, չխաղան, չխանգարեն:
Մյուսը գլուխը կհանի թե` քնած մարդ կա, կամաց գնդակը գցեք գետնին: Երրորդը կիջնի ու տեղում կսպառնա երեխաներին: Չորրոդը` կասի գնացեք կողքի շենքի մոտ խաղացեք:
Մի խոսքով` անհետացեք երեխաներ:
Ծանոթ պատկեր է: Բակում` դեռ մի քանի մնացած երեխա իջնում են և փորձում խաղալ:
Անպայման կհայտնվի մեկը, որը պատուհանից ցուցումներ կտա, որ երեխաները չաղմկեն, չխաղան, չխանգարեն:
Մյուսը գլուխը կհանի թե` քնած մարդ կա, կամաց գնդակը գցեք գետնին: Երրորդը կիջնի ու տեղում կսպառնա երեխաներին: Չորրոդը` կասի գնացեք կողքի շենքի մոտ խաղացեք:
Մի խոսքով` անհետացեք երեխաներ:
Փրկությունը` քաղաքում մնացած այլ հատուկենտ այգիներ տանելն է: Հաճախ ծնողները երեխաներին, ստիպված` ավտոմեքենաներով, տանում են հեռավոր այգիներ` Հաղթանակի զբոսայգի, Օղակաձև զբոսայգի, համալիրի մոտակա այգիները:
Դա, իհարկե, ժամանակի և հնարավորության հարց է, որ չունեն բոլորը :
Հասարակ հեծանիվ կամ ռոլիկ քշելու համար երեխաներին հասցնում են Օպերայի հրապարակ, ուր երեկոյան ասեղ գցելու տեղ չկա:
Զավթված "բախչաներ"
Գաղտնիք չէ, որ Երևանի բնակչության 99 տոկոսը ձևավորվել է խորհրդային տարիներին` գյուղից քաղաք հոսքից: Հողագործ մարդիկ հաճույքով իրենց բակերը դարձնում են բախչաներ` ուր աճեցնում են ոչ թե ծաղիկներ կամ դեկորատիվ թփեր, այլ մի քանի տարի կանաչի են ցանում, հետո սոխ-սխտոր, իսկ վերջում բոլորը` տան աղբի պահման վայր:
Ու թող փորձի մի երեխա մտնի այդտեղ:
Տեսեք ինչ պարիսպ են կառուցում դրանց կողքը, հենց շենքի մուտքերի դիմաց:
Լավ:
Տեսեք ինչ պարիսպ են կառուցում դրանց կողքը, հենց շենքի մուտքերի դիմաց:
Լավ:
Ինչու ենք այսքան ատում մեր երեխաներին?
