Ոչ մի առտառոց բան:
Պարզ սեպտեմբերյան մեղմ եղանակ էր: Դրսում մեքենաները դեռ չէին աղմկում:
Պետական գերատեսչության (որ մեր կողքն է) հավաքարարը մաքրում էր այդ կառույցի դարպասների դիմացի մայթը:
Մեկ էլ` ավլելուց, ոտքի տակի շիշը վերցրեց և մի ակնթարթում նետեց մեր շենքի դիմացի պուրակի կանաչ տարածք:
Դա տեղի ունեցավ այնքան վայրկյանական, որ չէիր էլ նկատի:
Պատկերացնում եք? Հավաքարարը կեղտոտում է հարակից տարածքը: Ու ասեմ, որ առաջին անգամը չէր այդպես անում:
Կասեք ինչ կա որ? Մի մեծ բան չէ: Միգուցե: Բայց շաաաաատ բնութագրական դեպք է:
Ասացի.
- Ինչու շիշը նետեցիք այգու տարածք, վերցրեք և դրեք ձեր աղբի պարկի մեջ: Չէ որ այն ձեր կողքն էր:
Նա չլսելու տվեց: Կրկնեցի պահանջս: Ասացի, չէ որ մենք ենք մաքրում այգին, ինչու եք աղտոտում?
Սկսեց անկապ պատճառաբանել, թե մաքուր շիշ էր, բնակիչներն էլ են վերևից ինչ ասես թափում ներքև, ու տենց շարունակ: Ասեցի, դուք ձեր թափածը հավաքեք, ուրիշների հետ ինչ գործ ունեք:
Վերցրեց շիշը և տարավ:
Մտածում եմ, լավ, եթե հավաքարարն էլ է կեղտոտում քաղաքը, ուրեմն էլ ինչ անել?